มือแหวกผ้าม่าน น้ำตาไหลผ่านรินสองพวงแก้ม
สาดสายตามองแนม แนมแนมแล้วกะบ่เห็นพี่
อยู่ไสเดน้อ คือบ่มาพ้อกันหน้าเวที
น้องถ่าแฮงใจอยากเห็นหน้าพี่ ฮอดบุญปีนี้อ้ายไปอยู่ไส
สาดส่องสายตาจนแขนขาล้าหล่อย
ฮอดบ่เห็นหน้าจ้อย นางเอกน้อยสิ้นหวังแล้วน้อ
ผู้เคยนั่งถ่า น้องขึ้นฮ้านมาอ้ายส่งยิ้มรอ
จนน้ำตาไหลคลอ มื้อนี้น้อรออ้ายบ่เห็น
เหงื่อสาดกระเซ็น ใจเป็นวี่วอนวีวอน
หัวใจออกฮ้อน คือถืกก้อนขี้ถ่านไฟล่น ส่ำนางเอกน้อย
ผู้ใดสิคอยเอาใจมาปน วันนี้หนอน้องหัวใจหล่น
คึดพ้อแต่คนเคยให้แรงใจ
ลำบ่ได้ เอามือถือไมค์ใจน้องจนสั่น
ลำบ่ได้ เอามือถือไมค์ใจน้องจนสั่น
สายลมเวิน เวินเวิน เวินเวิน เวินเวิน เวินเวิน เวินเวิน เวินเวิน
เวินหนาวสะบั้นอยู่เทิงฮ้านหวั่นคีง ฃ
อ้ายบ่ซิ้งใจส่องมาหา
วาสนาเฮานอเฮาน้อ กะส่ำนางเอกน้อย
น้องยังด้อยกว่าเขาอยู่พี่
เสียงกะพอส่ำนี้ หน้ากะพอส่ำนี้กะเลยล้มฮักนาง
กะบ่เป็นหยัง
ชาตผลาของเฮามันด้อย อ้ายเลยไปลอยลอย
ถิ่มนางน้อยให้คอยฮำฮอน
บ่คือตโตหลัก อ้ายจั่งมักอ้ายจั่งสะออน
นางเอกใหญ่เจ้าติดอ้อนต้อน
อ้อนต้อนอ้อนต้อน ออนซอนนำเขา
อยากเซาลำคืนเมือบ้าน
แต่ยังมีงานทางหน้ารออยู่ สิสู่แฮงไหวบ่หนอ
ใจคือมาท้อน้ำตาไหลพลู บ่ล่ำบ่แลบ่ซู
น้องคอยละน้องคอยถ่าอยู่
ให้คืนมายู้แรงใจให้แหน่
ให้นางลานางลาลืมอ้าย นางลานางลาลืมอ้าย
คันบ่หวังไลเด้อลาลืมง่าย ฟ้าบ่ผ่าหัวเป็ด
ศรีสะเกษบ้านน้องบ่อฮ้าง
บ่ไลล้างแม่นฮักชาย ตายเป็นผีน้องกะสิถ่า
คันตายเป็นหมาน้องกะสิก่น
เครียดเป็นคนน้องบ่ได้อ้าย
มาเด้อ มาเด้อ มาเด้อ มาเด้อ มาเด้อ
มาเด้อหม่อมอ้าย มาฟังน้องแม่นโอ่ลำ
อย่าใจดำกับนางเอกน้อย
ส่งเสียงลอยกะลอยไปหาอ้าย
เอิ้นคนของใจให้คืนโค้ง ให้คืนโค้ง